Doel van het spel
De meeste punten behalen door grote en hoge gebiedstegels aan elkaar te leggen.
Setup
De gebiedstegels worden genomen in functie van het aantal spelers. Speel je met twee, dan neem je de 26 tegels met '2', speel je met drie, dan neem je deze tegels, en de tegels waar '3' op vermeld staat. Speel je met vier dan neem je gewoon alle tegels. Deze worden geschud en worden geplaatst als trekstapel.
In een twee- en vierspelerspel worden er zes tegels opengelegd. In een driespelerspel zijn dit er vijf.
De draken, stenen en pilaren worden in de buurt van de spelers gelegd. Iedere speler neemt een spelersbord. Er wordt een kant gekozen. De A-zijde is symmetrisch, de B-zijde is asymmetrisch. Iedere speler krijgt dan willekeurig een starttegel en legt die op het aangewezen veld. Elke speler legt zijn/haar assistent op het startveld. Iedereen krijgt drie pilaarfiches.
Een eerste speler wordt gekozen, die ontvangt de startspelerfiche: een stel drakeneieren.
Spelverloop
Tijdens zijn beurt zal de actieve speler drie stappen doorlopen, steeds in dezelfde volgorde.
Eerst en vooral kiest hij een gebiedstegel van het aanbod en plaatst die op het spelersbord, ofwel op het startniveau, ofwel eentje hoger. Wanneer de tegel geplaatst wordt, moeten er een aantal regels gevolgd worden:
- Tegels mogen eender waar geplaatst worden en hoeven niet aansluitend te zijn.
- Wanneer men ze een niveau hoger plaatst moet er minstens één ander vierkant bedekt zijn. De tegel moet vlak liggen, hiervoor mogen ook pilaarfiches gebruikt worden. De tegels moeten andere tegels bedekken waarbij de speler de beloning kan ontvangen. Dit betekent dat er een drakenei kan uitgebroed worden, of pilaarfiches genomen worden, of waar gewoon geen beloning op staat. Een drakenei kan uitgebroed worden wanneer alle correcte kristallen op een tegel aanwezig zijn. Je kan geen tegel plaatsen op een locatie waar een draak staat. Op dezelfde manier worden pilaarfiches geplaatst op hogere niveaus. Als je geen tegel kan plaatsen, dan leg je die op de aflegstapel en krijg je één pilaarfiche en een edelsteen naar keuze, die onmiddellijk op een correcte locatie naar keuze moet gelegd worden.
In een tweede fase wordt er gekeken of er draken uitgebroed worden. Als je in de vorige fase tegels hebt bedekt waar je de beloning van kan in ontvangst nemen, dan moet dat ook gebeuren. Dit kunnen pilaarfiches, maar ook draken zijn. Wanneer alle correcte velden ingevuld waren met de correcte elementstenen, dan ontvangt de speler een draak in de kleur van het afgebeelde ei. Het kan dus ook zijn dat je in één beurt twee draken ontvangt. Deze draak moet je plaatsen op één van de gebiedsvelden, of zelfs een veld van het spelersbord waar nog geen tegel ligt. Er mag maar één draak op een vierkant gebied staan. Dit gebied kan nu twee soorten gebieden voorstellen: het gebied van de tegel zelf, en het gebied dat de kleur van de draak voorstelt.
Na de eventueel plaatsing van de draken en het in ontvangst nemen van de beloningen, moet je ook de assistent bewegen. De actieve speler kiest één van de drie elementen - lucht, vuur, wind - en bepaalt het grootste gebied, waarbij verschillende gebiedstegels aan elkaar kunnen liggen. De assistent wordt zoveel plaatsen als vierkanten van dat gebied in wijzerzin verplaatst.
Bij elke zet kan de speler in de desbetreffende rij en/of kolom een elementsteen van het gekozen type, volgens het grootste gebied dat de speler heeft gekozen, plaatsen op beschikbare locaties op de gebiedstegels. De speler krijgt dus een aantal stenen gelijk aan vierkanten van het gekozen gebied. Als je een steen kan plaatsen, dan moet je dat ook doen. Stenen die niet geplaatst kunnen worden, die gaan verloren. Daarna is het de beurt aan de volgende speler in wijzerzin.
Nadat de laatste speler zijn beurt heeft uitgevoerd eindigt de ronde. In een drie- en vierspelerspel blijven de resterende tegels liggen en worden ze niet afgelegd, maar wordt het aanbod aangvuld - tot vijf of zes tegels. Wanneer er in een tweespelerspel nog vier tegels liggen, worden deze niet aangevuld. Pas wanneer er twee tegels liggen worden er vier bijgetrokken voor het aanbod.
De drakeneieren die het startspelerfiche voorstellen gaan naar de volgende speler in wijzerzin en een nieuwe ronde start. Wanneer er geen gebiedstegels meer zijn in de voorraad om het aanbod aan te vullen eindigt het spel. De laatste twee tegels worden niet geplaatst.
Daarna worden de punten geteld op de volgende manier:
- Per type gebied wordt bekeken uit hoeveel vierkante gebieden dit bestaat. Dit aantal wordt vermenigvuldigd met de maximale hoogte - liggen er dus maximaal drie tegels op elkaar, dan is dat niveau drie. Als er meerdere gebieden zijn van hetzelfde type, kiest men dat wat het meest oplevert.
- Elke gouden draak is nog drie extra punten waard.
De speler met de meeste punten wint het spel. Indien gelijkstand wint de speler met de meeste draken. Indien nog gelijkstand, dan delen de spelers de overwinning.
B-kanten
Naast de symmetrische A-kanten heeft het spel ook nog asymmetrie te bieden. De vier spelersborden hebben naast een andere lay-out ook elk andere eigenschappen die geactiveerd worden in verschillende fasen van een beurt.
Solo
Een solospel speelt gelijkaardig als een tweespelerspel. Na elke genomen gebiedstegel wordt er ook één op de aflegstapel geplaatst. Je score wordt vergeleken met de waarden in een tabel om te zien hoe goed je het gedaan hebt.
Materialen
De componenten van Dragonarium zijn bijzonder mooi en thematisch vormgegeven. De tegels en het spelersbord zijn gemaakt van stevig karton, terwijl de houten draken elegant zijn uitgesneden en opvallen door hun levendige kleuren. De plastic steentjes passen perfect bij de drie elementen - vuur, lucht en water - en versterken het thematische gevoel. Ook de assistent die telkens verplaatst wordt, sluit mooi aan bij de sfeer van het spel. Dankzij deze kwalitatieve en sfeervolle componenten oogt Dragonarium niet alleen aantrekkelijk, maar is het ook erg leuk om op tafel te leggen.
Conclusie / Onze Mening
Dragonarium is een verrassend uitdagende en tactische puzzel waarin je constant afwegingen maakt tussen hoogte, oppervlakte en timing. Hoewel de spelregels toegankelijk zijn en het spel vlot speelt, merk je al snel dat elke tegelplaatsing telt. Het bouwen van verschillende niveaus - letterlijk laag op laag - voelt bijzonder bevredigend en geeft het spel een unieke driedimensionale puzzeldynamiek.
Een belangrijk onderdeel van de uitdaging is het slim omgaan met de assistent die telkens rond het bord beweegt. Deze bepaalt hoeveel en waar je kristallen kunt plaatsen, waardoor je continu vooruit moet denken. Het is een subtiel maar cruciaal mechanisme dat ervoor zorgt dat je nooit op automatische piloot speelt.
Ook aan herspeelbaarheid is goed gedacht. Dankzij de asymmetrische B-kanten van de spelersborden speel je telkens met andere voordelen en beperkingen, wat je strategie beïnvloedt en uitnodigt om verschillende aanpakken uit te proberen. Ook solo kan je Dragonarium spelen, wat voor velen een pluspunt is.
De prachtige materialen versterken de spelervaring: kleurrijke houten draken, stevige tegels en thematische componenten maken het geheel zowel aantrekkelijk als functioneel.
Dragonarium is een visueel sterk, thematisch en verrassend diep puzzelspel dat ideaal is voor spelers die houden van ruimtelijk denken, tactische plannen en een spel dat je met plezier opnieuw op tafel legt. Wij zullen het dan ook op tafel leggen als we zin hebben in een uitdagende puzzel.
Overzicht
| Speelduur | 30 - 45 minuten |
| Aantal Spelers | 1 - 4 spelers |
| Moeilijkheidsgraad | Gemakkelijk |
| Voor wie? | Vanaf 10 jaar |
Wij danken Wonderful World Board Games voor het ontvangen van een reviewexemplaar.
Onze mening is subjectief en op geen enkele wijze beïnvloed.