Doel van het spel
De meeste doelwitten, contracten en kratten verkrijgen en zo weinig mogelijk punten verliezen door de aangenomen bounty hunters, zodat jij het hoogste totaal hebt.
Setup
De vier zonekaarten - wit, rood, blauw, groen - worden in een rij in het midden van de tafel gelegd. Schud elke stapel kaarten apart volgens kleur en leg die dan boven de overeenkomstige zonekaart. De Imperial Creditfiches worden in het midden van de tafel gelegd. Er wordt een speler aangeduid die het spel leidt: die ontvangt de overzichtskaart waarop de stappen van de een rond bestaan, en waar op de achterzijde staat wanneer het spel eindigt. Alle spelers mogen die kaart ten allen tijde raadplegen.
Iedere speler trekt één kaart van de vier stapels. Deze vier kaarten vormen de starthand van de spelers.
Spelverloop
In deze game speelt iedereen tegelijkertijd. Elke speler voert steeds drie stappen uit:
- Trek een kaart van één van de vier stapels. Op die manier heb je nu vijf kaarten in hand.
- Je kiest een kaart om die af te leggen, of om die te spelen. Als je die aflegt, moet dat op de overeenkomstige aflegstapel en krijg je één creditfiche. Als je een kaart speelt, moet je zien of er rechtsboven een kost staat, en als je die kan betalen, dan mag je de kaart spelen. Wil je echter de kaart, maar kan je ze nu nog niet betalen, dan mag je die ook reserveren. Je legt die dan 90° gedraaid in jouw speelgebied. Gespeelde kaarten komen in jouw gebied terecht. De groene kaarten zijn doelwitten, de blauwe zijn contracten die je punten opleveren op het einde van het spel, de rode kaarten zijn de bounty hunters die je kan inhuren, maar minpunten opleveren op het einde van het spel en de witte kaarten zijn droids of voorraadkaarten, waarvoor je een prijs in credits moet betalen.
De contracten en voorraadkaarten komen gewoon in jouw speelgebied terecht. De groene kaarten mag je plaatsen in jouw speelgebied, en je mag er zoveel leggen als je wil. De rode kaarten - bounty hunters - kan je op twee manieren spelen. Je mag die aanleggen aan één van jouw doelwitten - groene kaarten - en je mag deze rode kaarten 'spreiden', je moet dus niet altijd een doelwit 'afwerken' om tot een volgend over te gaan. Wanneer er geen groene kaart ligt, mag je een aanval voorbereiden. Je legt elke bounty hunter dan aan elkaar - dus je mag geen twee afzonderlijke aanvallen voorbereiden. Wanneer de som van alle rijen, afgebeeld op de bounty hunters groter of gelijk aan zijn aan de overeenkomstige waarde van het doelwit, is het doelwit verslagen. De rode kaarten komen op een persoonlijke aflegstapel en het overwonnen doelwit wordt in jouw speelgebied geplaatst, zodat het aantal overwonnen doelwitten duidelijk zichtbaar is. - Wanneer je een kaart hebt gespeeld, geef je de resterende vier kaarten door aan de speler in wijzerzin.
Wanneer een speler vier doelwitten gevangen heeft, wordt het einde van het spel ingeluid. De speler (of spelers) die als eerste vier doelwitten hebben, nemen een credit en nemen een contract van de trekstapel. Daarna worden er nog twee ronden gespeeld, en dan stopt iedereen en worden de punten geteld.
Alle waarden - linksboven- van de doelwitten worden per speler opgeteld. Iedere speler telt dan de punten van de verzamelde kratten - of voorraden, ook linksboven - bij elkaar op. De speler die de meest afgebeelde kratten heeft, krijgt nog eens vijf punten extra.
De spelers tellen dan de punten van de contracten op. Er zijn contracten met twee verschillende doelwitten, om de extra bonus te krijgen onderaan de kaart, tel je de sets van die doelwitten. Als je een contract hebt met tweemaal hetzelfde doelwit, wordt hiermee bedoelt dat er duo's moeten zijn van dat doelwit. Als er een doelwit en een krat op staat, betekent dit per set van doelwit en krat. De spelers mogen doelwitten en kratten gebruiken om meerdere contracten te vervullen.
Dan worden de minpunten opgeteld van de bounty hunters. Alle punten worden dan opgeteld, en de speler met de hoogste score wint het spel. Bij gelijkstand wint de speler met de meeste creditfiches, is het dan nog gelijk, dan delen de spelers de overwinning.
Materialen
De materialen bestaan uit dikke, kartonnen creditfiches en een stapel kaarten, iets kleiner dan de standaard, maar van gemiddelde kwaliteit. De afgebeelde personages komen niet alleen uit de bekende films, maar ook bijvoorbeeld van de animatiereeks 'Rebels'.
Conclusie / Onze mening
Star Wars Bounty Hunters is een spel dat je grotendeels alleen speelt. De enige vorm van spelersinteractie is het verkrijgen van de kaarten. Met twee spelers komt er nauwelijks variatie in de kaarten die je krijgt, en als het spelersaantal te hoog ligt, kan dit soms ontaarden in chaos. Zoals ik zei speelt iedereen grotendeels alleen en dus ook op eigen tempo. Als de leider, of gildemeester, het spel niet strak in handen neemt, zullen snelle spelers hun stapels veel te snel doorgeven, en trage spelers zullen het spel dan ophouden. Hierdoor komt er dan vooral verwarring wanneer iemand plots de vier doelwitten heeft, en dan moet er 'gebacktrackt' worden wie wanneer de vier doelwitten heeft behaald. Was het nu in dezelfde ronde, vroeger, of veel later? Daarom raad ik aan om het spel met drie of vier, en liefst vier, te spelen. Dan is alles nog overzichtelijk en in handen te houden, én heb je nog voldoende afwisseling van de ontvangen kaarten.
Overzicht
Speelduur | 20 minuten |
Aantal Spelers | Twee tot zes, vier is voor ons de sweet spot |
Moeilijkheidsgraad | Gemakkelijk |
Voor wie? | +10 is de vermelding, maar het kan een jaartje jonger |
Wij danken Asmodee voor het ontvangen van een reviewexemplaar.
Onze mening is subjectief en op geen enkele wijze beïnvloed.