Pompeii - Crowdfunding Prototype

Doel van het spel

De speler die als eerste zijn leger bouwt, een het kamp net buiten Pompeii, wint het spel.

Setup

Het spelbord komt in het midden van de tafel. Elke speler kiest een kleur en neemt drie meeples, en alle cilinders in die kleur. De overige meeples en de legerfiches worden naast het bord gelegd. Elke speler ontvangt ook een grondstoffenbord.

Alle gebouwen worden gesloten op het bord gelegd, op de overeenkomstige velden. Alle munten worden in de buurt gelegd. In een tweespelerspel legt elke speler twee sestertiën - of munten - op riet, hout en steen. Met drie of vier spelers wordt er maar één op gelegd.

De specialist- en stadskaarten worden geschud en boven het bord gelegd. Elke speler ontvangt zes specialistkaarten. De spelers mogen er tot twee op de aflegstapel plaatsen en bijtrekken tot zes. De stadskaarten komen later in het spel.

De apocalypskaart wordt met acht andere uitbarsting kaarten geschud en naast het bord gelegd. De overgebleven uitbarsting kaarten gaan terug in de doos. Men kan ook in plaats van de apocalypskaart twee andere kaarten nemen van de doemkaarten. De top van de Vesuvius wordt bedekt met de desbetreffende schijf. Een eerste speler wordt gekozen en krijgt de startspelerfiche.

Spelverloop

Het spel kent twee fasen. De eerste fase is de actiefase en de tweede fase is de offerfase, die pas later in het spel geactiveerd wordt.

In de actiefase zullen de spelen om beurt, in wijzerzin, kiezen uit één van vier acties. De spelers plaatsen hun workers in de sloten, beperkt door het aantal spelers, wat afgebeeld staat op deze velden.

De eerste actie is het verzamelen en omzetten van grondstoffen. Je plaatst je worker - meeple - op één van de grondstoffen afgebeeld op het bord. Daarna neemt de actieve speler een munt en plaatst deze op de grondstof op zijn grondstoffenbord. Het kan zijn dat je bijvoorbeeld twee munten op 'gras' hebt, dit betekent dat je twee stuks van deze grondstof hebt. Elke munt staat dan voor een grondstof, en welke grondstof is afhankelijk van de plaats waar deze zich bevindt op het bord. Elke grondstof heeft een bepaalde waarde. Onbewerkte grondstoffen staan lager en reeds bewerkt zijn hoger. We zien dit aan het Romeinse cijfer (I-V) naast de grondstof.

Je kan uiteraard je grondstoffen omzetten. Je kan bijvoorbeeld graan omzetten naar bloem, en dat doe je in de molen. In het begin van het spel heeft niemand een gebouw, dus zal de molen ook nog niet beschikbaar zijn. Je kan je worker op de molen plaatsen, eens die er is. Je kan dan al het graan dat je hebt - dus meer dan één - omzetten naar bloem. Als je dat doet in een gebouw van een andere speler, ontvangt die de grondstof links afgebeeld - in dit voorbeeld dus graan. Hij neemt dan een munt en plaatst deze op zijn grondstoffenbord. Soms heb je meerdere grondstoffen nodig om iets te vervaardigen, de eigenaar kiest dan één van de gebruikte grondstoffen. Je kan ook een worker op het amfitheater plaatsen om meer workers te verkrijgen. Op dezelfde manier kan je in één keer drie 'wijn' betalen om de drie extra workers te verkrijgen, die je overigens in dezelfde rond mag inzetten!

We hebben natuurlijk die gebouwen nodig, dus een andere mogelijke actie is bouwen. De actieve speler plaatst zijn worker op het bouwspoor bovenaan en kiest één van de gebouwen: rood, blauw, groen of paars. Het groene zijn de thermen en deze laten je toe om een leger te rekruteren. Het paarse gebouw is het kamp net buiten de stad. Het is aangeraden om eerst het leger te rekruteren, want als je een kamp bouwt zonder een leger erin te plaatsen, kan een andere speler dit nog doen! Bij het bouwen worden de afgebeelde grondstoffen van het grondstoffenbord gehaald, de tegel wordt omgedraaid en de actieve speler zet er een cilinder in zijn kleur op, wat aangeeft dat dit zijn eigendom is. Het eerste blauwe gebouw dat moet gebouwd worden, voor alle anderen, is het forum. Eens dit gebouwd is, ontvangen de spelers vijf stadskaarten. De speler die het forum heeft gebouwd krijgt nog een extra stadskaart en een specialistkaart van de trekstapel. De schijf van de Vesuvius wordt ook van het bord genomen en nu start ook de offerfase. Een stadskaart kan je activeren door een worker op het forum te plaatsen.

De derde actie is het trainen van je specialisten. Je plaatst je worker op de markt en je speelt een specialistkaart, die je een passieve bonus geeft. De kost staat onderaan vermeld, alsook de locatie waar de vaardigheid actief is, de naam en een korte beschrijving.

Een vierde actie is ruilen of handel drijven. Je plaatst je worker linksonderaan bij de haven en ruilt producten. Als je producten ruilt voor producten met een lagere waarde (Romeins cijfer), doe je dit met een ratio 1:1. Met dezelfde waarde ruil je tegen 2:1, en tegen een hogere waarde 4:1. Parels kan je ook verkrijgen en dit is de enige grondstof die je kan ruilen tegen 1:1 voor een grondstof met dezelfde waarde (III).

Nadat alle spelers hun workers hebben geactiveerd, gaan we over naar de volgende fase, die geactiveerd wordt na het bouwen van het forum. Dit is de offerfase. De spelers moeten gezamenlijk grondstoffen opofferen, met een cumulatieve waarde gelijk aan het aantal workers, verdeeld over alle spelers. Als er bijvoorbeeld 11 workers zijn, moet de waarde van alle opgeofferde grondstoffen minstens 11 zijn. Als dat gebeurt, dan gaat het spel gewoon verder en start een nieuwe ronde. Wanneer de spelers niet overeenkomen, of er gewoon niet kan betaald worden, wordt er een uitbarstingskaart genomen. Het effect ervan wordt toegepast en alle afgebeelde grondstoffen van alle spelers worden uit het spel genomen. Als men een apocalypskaart trekt, eindigt het spel en verliezen alle spelers. Men kan ook nog de andere apocalypskaarten trekken en het afgebeelde effect wordt dan toegepast.

Het spel kan op twee manieren eindigen. Ofwel barst de Vesuvius uit en verliest iedereen, ofwel slaagt iemand erin om zijn leger in het kamp buiten Pompeii te plaatsen. Dan is die speler de winnaar van het spel.

Materiaal

Ondanks dat het ontvangen exemplaar een prototype was, lijken de componenten zo goed als af. De kaarten zijn van zeer degelijke kwaliteit, de artwork is sfeervol en de kartonnen en houten componenten hoeven zeker niet meer te zijn dan wat ze nu zijn.

Conclusie / Onze Mening

Pompeii is een rustig spel dat een minimum aan regels heeft en houdt de instapdrempel daarom laag. Het kan dus gemakkelijk gespeeld worden door iedereen, zelfs naar onze mening al door een tienjarige. Het concept en het doel is vrij simpel en eenduidig, en er is een duidelijke winnaar, dus geen gelijkspel of tie breakers. Pompeii komt in het begin traag op gang, omdat iedereen wat de kat uit de boom kijkt. Daarmee bedoelen we vooral dat het vermeden wordt om elkaars winkel/mijn/... te bezoeken, om een andere speler toch geen extra grondstof te geven. Toch zal je op een gegeven moment je kar moeten keren, gezien alle grondstoffen noodzakelijk zijn voor het behalen van een leger, en het kamp.

Pompeii vindt hier zijn meerwaarde met drie of vier spelers en wordt bovengehaald voor een rustige avond. An sich zijn de regels niet te moeilijk, maar als je wat dieper kijkt, en wat geluk hebt met de kaarten, kan je heuse combo's uit je mouw schudden, engine builder-gewijs. Die voorgenoemde kaarten zijn legio, waardoor de herspeelbaarheid vergroot. Daarbij heb je nog het eventueel vervangen van de Apocalypskaart door andere kaarten (die je ook liever niet trekt) waardoor er zich toch opnieuw een ander einde manifesteert. 

Overzicht

Wij danken Bad Rule Games voor het ontvangen van een reviewexemplaar.
Onze mening is subjectief en op geen enkele wijze beïnvloed.